W swojej powieści „Tamas” (Ciemność) z 1974 roku Bhisham Sahni obrazowo przedstawia zmieniającą się atmosferę, gdy samolot krąży nad wioską, która jest nękana przemocą podczas podziału Indii. Podział ten, który doprowadził do powstania Indii i Pakistanu, spowodował przemoc religijną, przemieszczając 12 milionów ludzi i pochłaniając życie nawet miliona osób.
Aashique Ahmed Iqbal, indyjski historyk, sugeruje, że obecność samolotów odstraszała od przemocy. Samoloty rozpraszały tłumy i dawały wioskom czas na przygotowanie swojej obrony. Królewska Indyjska Siła Powietrzna (RIAF) odegrała kluczową rolę w utrzymaniu porządku i ewakuowaniu uchodźców związanych z podziałem. Codziennie ich samoloty przelatywały nad torami kolejowymi, chroniąc pociągi pełne uchodźców i szukały oznak manipulacji. Szukano także uzbrojonych tłumów i komunikowano się z pociągami za pomocą radia bezprzewodowego.
Podczas gdy większość ludzi podróżowała pociągiem, pojazdem, wozem lub pieszo, niewielka liczba, mniej niż 1%, została przetransportowana samolotem z Indii i Pakistanu. RIAF przewiózł 1,5 miliona dawek szczepionki przeciwko cholery z Delhi do Karaczi i zrzucał żywność, cukier i olej dla uchodźców. Rzucono także ulotki ostrzegające rozróżnionych, aby zaprzestali przemocy.
Lotniska w Delhi i Pendżabie były świadkami momentów „wielkiego zagrożenia i desperacji”, gdy uchodźcy biegali do samolotów, często łapczywie dając łapówki za możliwość wejścia na pokład. Bilety były drogie, a pasażerowie mieli prawo zabierać tylko minimalne bagaże. Samoloty były przepełnione, a siedzenia i dywany były usuwane, aby pomieścić więcej uchodźców. Pomimo przepełnienia i słabego zabezpieczenia, nie odnotowano żadnych poważnych katastrof.
Na początku 1947 roku Indie miały 115 samolotów cywilnych, a podczas podziału wiele z tych samolotów zostało przekierowanych do transportu uchodźców. Jednak operatorzy linii lotniczych cywilnych nie byli w stanie poradzić sobie z masową ewakuacją. W końcu zwrócono się o pomoc zagraniczną, a samoloty odrzutowe British Overseas Airways Corporation (BOAC) zostały wysłane do przemieszczania ludzi i dostarczania zaopatrzenia.
We wrześniu 1947 roku Indie zrozumiały, że konieczne są dodatkowe wysiłki, co doprowadziło do „Operacji Indie”. Podział Indii i Pakistanu był burzliwym i trudnym okresem, ale obecność samolotów odegrała kluczową rolę w utrzymaniu porządku, ewakuacji uchodźców i dostarczaniu pomocy potrzebującym.