16 września 2023 roku doszło do ogromnej erupcji słonecznej filamentu, co wzbudziło zainteresowanie fizyka słonecznego Keitha Stronga, który opisał to zjawisko jako największą erupcję, jaką kiedykolwiek obserwował w ciągu 50-letniej kariery. Erupcja ta, która miała miejsce bez wytworzenia istotnej poświaty, pokryła ponad połowę powierzchni Słońca.
Erupcja ta stworzyła warunki do wystąpienia burzy geomagnetycznej, ponieważ do Ziemi zmierza emisja masy koronalnej (CME). Amerykańska Narodowa Administracja Oceanu i Atmosfery (NOAA) wydała ostrzeżenie o umiarkowanej burzy geomagnetycznej klasy G2 na 19 września, kiedy to spodziewane jest dotarcie do Ziemi części CME.
Burze geomagnetyczne są zakłóceniami w polu magnetycznym Ziemi spowodowanymi obecnością materiału słonecznego z CME, które są masowymi wyrzutami plazmy i pola magnetycznego z atmosfery Słońca. Te burze są klasyfikowane na skali od G1 do G5, gdzie G1 oznacza łagodne zakłócenia, a G5 najcięższe.
Przewidywana burza G2 na 19 września ma potencjał do wywołania rozległych zjawisk polarowych i niewielkich zakłóceń w komunikacji radiowej. Podobnie jak burza geomagnetyczna, która miała miejsce 12 września, nadchodząca burza może prowadzić do wystąpienia zachwycających zór polarnych widocznych aż po Kolorado i Missouri.
Warto zauważyć, że zdarzenia związane z pogodą kosmiczną tego rodzaju będą występować coraz częściej w miarę zbliżania się do szczytu 11-letniego cyklu aktywności słonecznej w 2025 roku. Jednak przewidywalność pogody kosmicznej pozostaje trudna, podobnie jak w przypadku pogody ziemskiej.