Ludzie nie traktują poważnie groźby uderzenia asteroid w planetę. Ważne jest, aby rozpoznać obawy bez wyolbrzymiania ich. Dlatego nawet organizacje katalogują niebezpieczne przedmioty i strategie badawcze, aby ich uniknąć. To zależy od wielkości, prędkości i gęstości asteroidy, jeśli uda jej się przedostać przez sieć. Stosunkowo ograniczona liczba asteroid — tylko siedem — została znaleziona i wyśledzona, zanim uderzyły w naszą planetę. Na szczęście znaleziono je kilka godzin przed zapłonem w atmosferze. Dało to ludziom dużo czasu na ucieczkę, gdyby byli w niebezpieczeństwie.
Przypadki historyczne dają nam wyobrażenie o najbezpieczniejszej odległości od uderzenia asteroidy. Jednak dokładna odległość zależy od charakterystyki asteroidy. Obiekty znane jako „zabójcy miast” to te, które mogą zniszczyć całą metropolię bez powodowania masowego wyginięcia. Najbardziej znanym przykładem jest incydent tunguski z 1908 roku. Nad rzeką Podkamennaja Tunguska na Syberii duża asteroida, która mogła mieć średnicę do 60 metrów (200 stóp), rozdzieliła się wysoko w atmosferze. Według szacunków zdarzenie miało energię od trzech do trzydziestu megaton trotylu. Wszystkie budynki spadłyby w promieniu 10 kilometrów (6,2 mil) od epicentrum uderzenia. Około 20 km (12,4 mil) zawaliłyby się tylko konstrukcje o drewnianej ramie. W odległości 30 km (19 mil) szyby w oknach zostałyby rozbite.
Krater meteorytowy Barringer w Arizonie powstał w wyniku uderzenia, które było nieco mniejsze niż Tunguska pod względem wielkości i wydajności. Jednak stworzył dziurę w ziemi o szerokości jednego kilometra, zabijając lub ciężko raniąc stworzenia w prehistorycznej Ameryce w promieniu 6 kilometrów (4 mil). Zdarzenie w Czelabińsku, które miało miejsce 15 lutego 2013 r., uwolniło od 60 do 75 razy mniej energii niż zdarzenie z 1908 r., kiedy rozpadło się w atmosferze. Miało to jednak znacznie mniejszy wpływ niż wydarzenie tunguskie. 1491 obrażeń (wszystkie nie zakończyły się śmiercią), mimo że wiele budynków zostało uszkodzonych, zostało spowodowanych przez wybite okna.
Powinieneś zachować jak największą odległość od asteroidy, jeśli wiadomo, że zmierza ona w kierunku Twojego miejsca zamieszkania. Powinieneś przygotować się do usztywnienia, jeśli zauważysz światło z uderzenia. Dzieje się tak dlatego, że światło porusza się szybciej niż fala uderzeniowa. Według opisów naocznych świadków zdarzenia tunguskiego opublikowanych w języku angielskim na Wikipedii, odjechali na niewielką odległość, poddani nagłej zmianie ciśnienia w wyniku zderzenia. Byli też narażeni na palący wiatr. Semenov i jego żona znajdowali się około 60 kilometrów (41 mil) od miejsca uderzenia, a nawet gdyby przebyli dwa razy tę odległość, nadal mogliby napotkać katastrofalne okoliczności.
Dokładna bezpieczna odległość od uderzenia asteroidy jest trudna do ustalenia, ponieważ opiera się na charakterystyce asteroidy. Jednak ogólnie panuje zgoda co do tego, że dziesiątki kilometrów od epicentrum to przyzwoite miejsce na start. Należy pamiętać, że asteroidy nie są jedynym zagrożeniem z kosmosu. Inne zagrożenia mogą całkowicie zniszczyć nasz świat, takie jak rozbłyski słoneczne, rozbłyski gamma i koronalne wyrzuty masy. Potrzebne są dalsze badania nad tymi zagrożeniami, a także nad sposobami minimalizowania ich konsekwencji. Pozwoli to zachować bezpieczeństwo naszego świata i jego mieszkańców.